Afgelopen zomer kwam een droom uit. Ik gaf een Agile Bootcamp op Ambon, de Molukken in Indonesië! En wat bleek: aan de andere kant van de wereld heeft men met dezelfde onderwijsproblemen te maken.

De deelnemers waren een groep jonge, enthousiaste en hoogopgeleide Molukkers van de organisatie Heka Leka, die zich als vrijwilligers bezig houden met het professionaliseren van leraren in achtergestelde gebieden op Ambon, vastbesloten om het onderwijs op de Molukken een impuls te geven door middel van training en onderzoek. Ook nam een aantal schoolleiders en beleidsmakers deel.

De uitdaging voor het onderwijs op de Molukken ligt vooral in het feit dat het een enorm gebied is, verdeeld over héél véél eilandjes. Onderling is er weinig contact tussen de scholen en goede resources zijn er, zeker in de afgelegen gebieden, nauwelijks. De helft van de basisscholen is bovendien niet geaccrediteerd en officieel dus geen basisschool. Deze scholen worden gerund door vrijwilligers met affiniteit met het onderwijs. Daarnaast kampen zij, net als in Nederland, met een lerarentekort en ervaren ook zij de lasten van een complexer wordende samenleving waarin veel moet.

Door middel van Agile wilde ik deze positieve activisten graag op weg helpen. Omdat de urgentie echt vanuit hun hart komt, zitten ze niet te wachten op hulp, maar op versterking. De focus lag daarom vooral op de vraag ‘Wat helpt ons om beter te worden?’. Ik liet hen zien dat je met een Agile mindset meer resultaten bereikt en ervoor zorgt dat de ambities die je hebt ook daadwerkelijk worden gerealiseerd.

Ik gaf een Agile Bootcamp zoals we die in Nederland ook doen: de deelnemers werden verdeeld in teams en bedachten een teamnaam, we oefenden met het Scrum Framework aan de hand van LEGO en bouwden voertuigen, we trokken sprintjes en de deelnemers gaven presentaties. De impact was uiteraard groot. De deelnemers waren zo fanatiek en het groepsgevoel was zo sterk dat ze zelfs met hun nieuwe bootcampteam apart op de foto wilden. 

En in samenwerking met Tante Lean richtten we een online en remote PLG (professionele leergemeenschap) op, zodat ze zich ook in de toekomst kunnen blijven ontwikkelen en wij hen blijven stimuleren om de Agile werkwijze toe te passen. 

Wat me vooral zó inspireerde was de idealistische vibe die deze vrijwilligers met zich meebrachten – de mouwen opstropen, groter denken dan het eigen belang en zich oprecht zorgen maken over de situatie in hun regio. 

Ook cultureel gezien was deze ervaring bijzonder. Zo was het normaalste zaak van de wereld dat één van de deelnemers haar kind mee had genomen, omdat ze geen oppas had gevonden. Dat zij vervolgens voor bijna een Indonesisch maandsalaris aan LEGO meekreeg was natuurlijk geweldig. 

De deelnemers waren ontzettend gefocust. Niemand zou laten merken als hij/zij concentratie verloor. Tijdens de energizers tussendoor begon men uit zichzelf te zingen en spelletjes te doen. Dat zul je in Nederland niet snel zien 😉

En eten is natuurlijk heel belangrijk! De bootcamp begon om 10:00 uur met, zoals ik had bedacht, koffie. “Djoro, heb je wel ontbijt geregeld voor de deelnemers?” zei mijn nicht die me hielp bij de organisatie. “Mensen verwachten eten!” Dus zo geschiedde het dat de bootcamp, anders dan gepland, eerst begon met een ontbijt. En tijdens de afsluitende borrel: “Djoro, jij moet éérst bestellen, anders bestelt er niemand wat!” Zo leerde ik heel wat bij deze dag.

Rest mij nog te vertellen dat deze bootcamp is gesponsord door Lotte Hidding en Erwin Bolt van OBS De Globe. Duizendmaal dank hiervoor.